YASİN KEMİK

                Daha çocuk yaşlarda Öcü ismi ile girdi yaşamımıza. Hiçbirimiz onu görmedi ama resmini çiz deseler Süt Kardeşler filmindeki Gülyabaniyi resmeder çoğumuz. Öcü kötüydü, karanlıktı, korkutucuydu, yaramaz çocuklara kızardı ama uslu durursan hiç yaklaşmazdı sana.                 Sonra şartlı korkularla tanıştık -san, -sen eklerini takip eden bak başkasının annesi olurum, kardeşin gidecek, baban gelince kızar cümleleri ile.                 Zannettik ki biz büyüyünce geçecek hepsi, zannettik ki korkusuz olacağız, cesur olacağız, bize yapılanı asla başkalarına yapmayacağız. Ama olmadı işte biz büyüdükçe daha bi büyüdü korkularımız, birkaç gizemli fobiye dönüştü eski anılarımız.                 Düşündüğümüzün aksine her geçen gün daha bir arttı korkularımız yalan duymaktan korktuk, yanlış yapmaktan korktuk, gerçeği öğrenmekten, geçmişle yüzleşmekten korktuk. Öyle ki reddedilmemek için hiç sormamayı seçtik, yalnız kalmaktansa başkası olmayı tercih ettik.              

             Bugünlerde onlara rastlamak zor,bugünlerde onları görmek onlardan bahsetmek zor.Sanki bir kez gelmiş sevginin ne olduğunu gösterip gitmişler dünyadan.Sanki bir kez gelip nasıl insan olunacağını öğretmiş ve kaybolmuş aramızdan.                 Şimdilerde gerçekten sevdiğini iddia edenler var aramızda, kendi yalanına inananlar var yanıbaşımızda. Gerçek sevginin öldüğünü düşünüyor bir çokları, kendini sevmenin yanlış olduğunu sanıyor bazıları.                 Peki ya gerçek sevgi... Sizce nedir konuşulan ama bilinmeyen, tarif edilen ama tanımlanamayan matlub. Sizi bilmem ama sevmek, gerçekten sevmek sevdiğini değiştirmek değil onun için değişmektir.                 Gerçekten seviyorsan en güzel şarkı onun söylediği, en güzel renk onun sevdiği, en güzel şey onun gözleridir.                 Gerçekten seviyorsan değiştirmeye gayret etmezsin ki O zaten en güzelidir. Hani diyor ya şair "seni kendi gözümden kıskanır yine kendi gönlüm"diye gerçekten seviyors

Sevda hasret oldu Gülü sevmekten korkuyorum           Bütün güller soldu           Baharın gelmesinden korkuyorum Bülbüller ötmez oldu Baykuşun sesinden korkuyorum           Kader yalnızlık oldu           Kuru kalabalıktan korkuyorum Geceler mehtapsız oldu Gölgede kalmaktan korkuyorum           Rüyalar kabus oldu           Hayal kurmaktan korkuyorum Gözyaşları sel oldu Sevinip gülmekten korkuyorum            Unutulup gitmekten değil            Hatırlanıp üzmekten korkuyorum Yeise batmaktan değil Ümide sarılmaktan korkuyorum

Sen benim; Aşkım Birtanem Canım Çiçeğim Dostum Emelim Farklım Güneşim Hasretim Israrım İlkim Kıymetlim Leylam Mehtabım Neharım Okuduğum Ömrüm Papatyam Rüyam Sevdiğim Şevkim Talihim Utkum Ümidim Vuslatım Yaşamım ve Zeminimsin Herbir harfimsin Ondandır Tüm şiirleri sana yazıyor Tüm şarkılarda seni duyuyor Her masalda seni okuyor Her nameğmede seni söylüyorum

                ...Aşk sevginin en şiddetli halidir, hislerin doruğu duyuların zirvesidir. Aşk gayrısını maşukuna feda etmek, tüm hisleri ile onu istemek, tüm zerreleri ile onu hissetmektir.                 Aşık olanın birtek aşkı vardır gerisi yalandır. O'nu kurar hayalinde, O'nu görür düşlerinde O'nu düşünür kalktığında O'nu görür baktığında, bir O vardır birde O'nun gölgfesindeki hayat, zaten O olmasa bu hayata neden katlanılır ki.                 Aşk, Bir hayalin ardında koşmak, bir gizeme vurulmak, bir imkansızın peşinde olmaktır. Aşk sonu vuslatla bitecek dikenli bir yolda çıplak ayakla yol almaktır. Ayaklarını sevenler bu dikenli yoldan beri dururlar, maşukunu bulanlar O'nu tanıdıklarına pişman olurlar, yolu sevenler , işte onlar gerçek aşkı bulurlar.                 O yüzden dedim "en kutsalı uzaktan sevmektir" diye değmeden, değiştirmeden, ulaşmadan, alışmadan, tanımadan, usanmadan sadece sevmektir.                 Birkez olsun karşıl

                                                             Aşk şehrinde bir garip yolcuyum                                Kalmaya korkak, gitmeye yorgunum                                Sevgiliye değil sevdaya vurgunum                                Gül bahçesinde hasret doluyum                                                Kimse bilmiyor sevgiyi, sevdayı                                Kalpler kurumuş akmıyor gözyaşı                                Mecnunlar bulamıyor, Aşk-ı Leyla'yı                                Bir Kays'ın daha kalkıyor naaşı.

                       ZAMANIN EKSİLTEMEDİĞİ AŞKLAR                 Big Bang öncesinde ve kara deliklerde zaman kavramı yoktur, hiçbir hareketin olmadığı salt statik bir ortamda bu kavramdan söz edilemez. Öyle demişti fizik profesörü ve zamanın değişimle iç içe olduğunu anlattı farkında olmadan. Peki gerçekten öyle miydi şöyle sorayım yada gerçekten zamanın değiştiremeyeceği bir şey olabilir miydi ?                 Yarılanma ömrünü hesaplayabildiğimiz maddeler değil kastım, her an yenilenen hücrelerde beni ilgilendirmiyor. Acaba diyorum duygular ve hisler zamana meydan okuyabilir mi? Hani hep derler ya seni sonsuza kadar seveceğim bu gerçek olabilir mi?                 Birkaç sene önceki kendimiz farklı birisi olarak karşımıza gelse onunla anlaşamayacak olan biz, arayıpta bulduğumuzu sandığımız ruh eşimizle bir ömür anlaşabilir miyiz gerçekten, yoksa anlaşma değil alışma süreci midir farkında olmadığımız ?                 Seni ilk günkü gibi seveceğim diyenler aşkla, heyecanla