DÜNYA
Bir tatil dönüşü Gecenin üçü, ayın on dördü. İzmir sahilindeyim Herkes gitmiş kendimleyim. Elimde şarap, Üzerimde mehtap, Kalbimde sitem, Tenimde meltem, Kayan yıldızları izliyorum. Kabaran dalgaları izliyorum. Yıldızlar gibisin yalnızlık. Hep oralarda bir yerdesin Güneş varken fark edilmezsin. Ey ümit, tıpkı mehtaba benziyorsun. Verdiğin ışık bile sana ait değil Işık vermiyorsan zaten yoksun. Karanlık, ışığı boğan karanlık. Toprağa gömülmüş insanlık Dalga misal kabaran kederler Geceyi takip eden geceler. Tükenerek tükettiğim seneler Ruhunu kölesi olduğu bedenler Korkaklık kokan kelimeler Yeise batmış cümleler Yüzleşmekten korktuğum anılar Tüm sorularıyla yarınlar Bir türlü doğmayan güneş Adını unuttuğum kardeş Aldandığım yalanlar İnanmadığım doğrular Sızlamayan vicdanlar Köhneleşmiş başlar Üzerime yağan yağmur Sırtımda çıkan kambur Yeşili getirmeyen bahar Ağacı olmayan dağlar Ceylan yiyici sırtlanlar Ölüm habercisi, kuşlar. Ah Dünya Yalan Düny