YASİN KEMİK

        Elbise dener gibi aşk deniyoruz. Daha karşımdaki kişiyi tanımadan, hislerinizden emin olmadan, aşkımızı ilan ediyoruz. Yaradanın bahsettiği sevgiyi ne kadar da cömertçe harcıyoruz.          Fikirlerimizin çakıştığı, hislerimizin örtüştüğü, frekanslarımızın uyuştuğu ve hatta ve hatta hayallerimizin bile aynı olduğu birine karşı hissettiklerimiz gerçekten aşk mıdır?          Seni Seviyorum cümlesini Benimle Evlenir misin ? adlı romanın önsözü olduğuna inanırım ve yanlış zamanda yanlış kişilere yöneltilerek israf edilmesini doğru bulmam.  Senin sohbetini çok seviyorum, yardımseverliğini, şefkatini, gözlerindeki gülümsemeyi, sözlerindeki samimiyeti çok seviyorum, sana hayranım senden hoşlanıyorum. Evet bu cümleler  açığım ama seni seviyorum çok ama çok iddialı bu iki keleme ve yalnızca hislerinden emin olanların kullanması gereken bir cümle.           Burada sevgiden kasıt aşk tabii ama biz tutkuyu,hayranlığı, dostluğu, aşk sanıyoruz; oysa aşk, tüm bunların toplamı, hatta

            "Beni seviyor musunuz" Sorusu tüm zamanların en çok sorulan sorusudur herhalde.  Bazen hal ile bazen diliyle sorulan bu soru. En çok merak edilen olmasa bile cevabı en çok duyulmak istenen sorudur.  Bana beni sevdiğini söyle demenin bir başka ifadesidir aslında.             Peki hiç düşündünüz mü bu sorunun muhatabı neden hep erkeklerdir.             Kadınların seni seviyorum cümlesini duymayı isteğimi.  Hangi erkek sevdiğinden bu cümleyi tekrar ve tekrar duymak istemez ki.            Kadınların daha duygusal olmaları mı?  Hiç sanmıyorum, Hangi erkek, sevildiğini duymaktan mutlu olmayacak kadar duygusudur.            Sanırım bulduğumuz erkeklerin bu kelimeleri kullanmaktan imtina etmeleri.  Belki de birisine aslında sevdiğine seni seviyorum demenin bir zayıflık olduğunu düşünmeleri ve hatta oku yine kullanmaya korkmaları.           50.000 taraftarının önünde Beşiktaş'ın benim biricik sevgilim cümlelerine avazı çıktığı kadar haykıran birisi.  Beni seviyo